maandag 22 januari 2018

Reünie

Reünie


Vrijdag 12 januari was het eindelijk zo ver....de reünie van de lagere school "de Klimop".
De meeste (waaronder ikzelf)  hadden elkaar al 30 jaar niet gezien.


Er had iemand het idee om een reünie te organiseren, hij maakte een Facebook groep aan.
Dit was 3 jaar geleden.....


Toen ik het voor het eerst op Facebook las, was mijn eerste gedachte: NEE!!
NEE daar ga ik niet naar toe....Toch? Of toch wel??
Dit dacht ik, omdat ik vroeger vreselijk gepest ben door één persoon in die klas en daardoor geen fijne tijd gehad heb op de lagere school. Mijn lagere school herinneringen waren dus ook niet zo leuk.


Gaandeweg kon ik aan het idee wennen en werden de plannen van de zomer concreter.
Ik weet het nog goed we waren op vakantie in Egypte. Ik was al heel vroeg wakker en las het op Facebook en ging een soort van hyperventileren....
Later bedacht ik mijzelf dat het gaan naar de reünie misschien wel het laatste moeilijke hobbeltje was in mijn leven die ik moest nemen op weg naar volwassenheid....


Ik hield er rekening mee dat de pestkop er waarschijnlijk niets meer van wist en dat ik het in mijn hoofd erger ervaren hebt dan het misschien in werkelijkheid was....Maar het voelde allemaal heel erg naar en intens toen.....


Afgelopen zomer werden de plannen dus concreter en bood de pestkop haar huis aan om bij elkaar te komen.....In het hol van de leeuw was mijn eerste reactie en mijn tweede reactie was ik denk dat ik toch maar niet ga...
Gelukkig had ik nog maanden om aan het idee te wennen.


Er werd een datumprikker aangemaakt en zo kwamen we op deze datum.


Ik had gelukkig nog wat tijd om een aantal kilo's te verliezen maar i.p.v. te verliezen vond ik er een
paar...


Een week van te voren werd er geopperd om de reünie bij iemand anders te doen en wel in Blaricum.
Ineens had ik er eens soort van zin in, ik was zo nieuwsgierig.


Op het laatst nog veel getwijfeld over de jurk die ik aan zou trekken. Mijn kledingstijl is nu niet bepaald gangbaar en ik doe zeker niet mee aan de mode trends. Ook maak ik veel zelf...
Uiteindelijk werd het de Tante Betsy lemonade black. Slankt super af ;)
Ik deed wel mijn zwarte Docter Martens er onder met mijn beenwarmers...Tja zoals mijn jongste dochter zou zeggen: "mam ga lekker als jezelf".
Twee dagen voor de reünie was nog even snel mijn haar geverfd want ik had een behoorlijke uitgroei.
Ook heb ik de buurvrouw en een Tante Betsy Facebook groep gevraagd of dit de goede keus jurk was :)


Vrijdag ochtend toen ik wakker werd ging ik gelijk het adres checken die ik had doorgekregen. Je kunt op google ook op afbeeldingen checken en daarop zag ik dat het een enorm grote villa was. En daar werd mijn nieuwe probleem geboren...Waar zou in hemels naam de voordeur bel zitten??


De hele dag was ik een soort van zenuwachtig geweest en moest die dag wel 10x naar de wc, wat alleen maar gunstig was want dat scheelde wellicht toch 1-1 1/2 kg;)
Met het avond eten toch maar even een theedoek om mijn nek gehangen want ik ken mijzelf...als ik wil dat iets schoon moet blijven wordt het vies.


Met mijn oudste dochter nog snel even naar het winkelcentrum geweest voor een bloemetje te halen....KAK bloemist gesloten...(achteraf maar beter maar dat lezen jullie zo!)
Gauw naar de chocolaterie (lees Multi Vlaai met afdeling Leonidas bonbons) daar een mooi doosje uitgezocht jeeeee wat een prijzen en ik vind een Tony Chocolonely al duur ;) en deze laten vullen met bonbons die gangbaar zijn en ik ook graag lust.
Ik heb namelijk altijd de pech de verkeerde bonbon te kiezen, ik pak standaard de meest vieze bonbon die in een doosje chocola zit....
De beste man deed ook 1 pistache erbij, die was zoooo lekker vertelde hij.... Sorry ik kan mij hier niets bij voorstellen.


Bonbons check, nu snel naar huis, ik moest nog tanden poetsen en de make-up nog in.....
Tanden schoon, geen pitjes, slablaadjes tussen de tanden? Check
Make-up check
Haar? Check
Neus schoon? Geen slingers of andere ongemakkelijk heden die eruit dreigen te vallen? Check


Het was tijd om te gaan en volgens mijn navigatie zou ik net iets te laat aankomen, beter dan je als eerste binnenkomt en het gesprek een beetje opgang moet houden.


Aangekomen op het adres was ik toch wat te vroeg...en raad eens de deurbel had ik zo gevonden het zat op het hek die automatisch opengedaan werd in huis.
Ik hoor mij nog door de intercom roepen of ik op het juiste adres was...Jazeker zij de mannenstem....Oh ja hij is natuurlijk een man en geen jongetje meer! Wij zijn 30 jaar ouder ;)
De gastheer/ klasgenoot deed de deur open en dat was even een hele rare gewaarwording;
Mega lang (nu is alles en iedereen in mijn ogen mega lang omdat ik immers niet zo groot ben),
geen haar op het hoofd maar wel een baard en zeker de baard in zijn keel;)
Drie zoenen gegeven en de bonbons overhandigd en ik geloof dat ik wel drie keer gezegd hebt dat hij zo'n mooi huis had.
Ik vroeg hem of ik de enige was, gelukkig waren er al meer gearriveerd en kwam de een na de andere binnen.....pfff gelukkig anders is het wel heel awkward hoor als je daar alleen zit.
Maar niets van dat het was gelijk gezellig.
De jongens waren nu volwassen mannen geworden en de meisjes waren nu volwassen dames geworden. Dat is heel gek als je elkaar al zo lang niet hebt gezien. Je onthoudt hoe ze eruit zagen en nu waren we ouder en wijzer.


Mijn oude schoolvriendinnen van vroeger hielpen mij van alles weer te herinneren, ik had een hoop weggestopt of ik heb het nooit onthouden dat kan natuurlijk ook. Dat zij ik vroeger al als ik bijvoorbeeld de tafels moest onthouden; "dat kan ik niet daar is mijn hoofd veel te klein voor".
Geweldig die verhalen! Steeds weer dacht ik eraan wanneer er een geschikt moment zou komen om de pestkop van vroeger te confronteren maar nog geen tel later durfde ik het niet meer.
Totdat op een gegeven moment een oud vriendinnetje opstond en haar wijnglas hief en er met iets hards er tegen aan tikte: ''Attentie allemaal riep ze, het lijkt mij een leuk idee om even allemaal te vertellen wat we zoal doen in het leven, getrouwd? Kinderen? Werk?"


Kak, dubbel kak zou ik het dan toch doen? Zou ik het durven?
We begonnen bij de gastheer en gingen zo het rijtje af. De een was getrouwd en had kinderen de ander was gescheiden en had weer een nieuwe relatie, de ander had geen kinderen en weer een had geen kinderen en ook geen relatie.
De een was van beroep directeur, de ander werkte bij Walt Disney en weer een andere had een eigen beauty salon.
De rest van de beroepen waren; lijkverzorgende, gevangenisbewaarder, thuiszorgmedewerker, tandarts assistente, medewerker in de kinderopvang, vrijwilliger, kraamverzorgende, auto schadehersteller, ict-er en er waren er een paar met een eigen bedrijf.


Ergens midden in dit rijtje was het mijn beurt: getrouwd nog steeds met Fred al 21 jaar, 3 kinderen; dochter van 22, zoon van 20, dochter van 14 en een schoonzoon van 22. Twee lieve honden, ik ben 24 uur per week nachtzuster ooit begonnen als kraamverzorgende maar was tot de conclusie gekomen dat ik toch veel liever grote billen was dan kleine billetjes. En de andere 24 uur heb ik een eigen bedrijfje....
En toen kwam het...
Ik dacht aan mijn jongste dochter die alles zegt wat haar dwars zit dus begon ik met:


En dit is het laatste hobbeltje die ik van mijzelf moet nemen in mijn leven.
Ik ben in deze klas vreselijk gepest....ik richtte mij op de pestkop van vroeger en zei en wees naar haar: "door jou, jij hebt mij zo erg gepest, ik heb hierdoor zo'n rottijd gehad op school...Ik weet dat je er waarschijnlijk niets meer van af weet en dat het in mijn hoofd misschien wel erger was dan dat het in het echt was, maar ik heb mij altijd zo rot gevoeld".


De gene sloeg haar handen voor haar ogen en zei: "ik was hier zo bang voor, dat ik hier naar toe zou gaan en dat iemand dat tegen mij zou zeggen". Ze stond op en vroeg of ze mij een knuffel mocht geven, dat mocht van mij. Ik heb haar verteld dat ik al lang niet meer boos was maar dat ik wilde dat ze dit zou weten zo dat ik het voor mijzelf kon afsluiten..


Ze gaf aan dat ze altijd heel onzeker was op school, dat vermoeden had ik al. Want pestkoppen pesten om de aandacht van hun af te leiden. Ze is nu heel erg op pesten vertelde ze, want in de klas van haar dochter wordt ook veel gepest.


Later hoorde ik van nog twee andere dat ze vreselijk gepest waren en ik maar denken dat ik het alleen was. Er was zelfs iemand die niet durfde te gaan naar de reünie en een oxazepam in moest nemen. Ook zij is erg blij dat ze geweest is en het muurtje van haar is langzaam aan het afbrokkelen.


Voordat de eerste weggingen hebben zijn we nog even op de foto gegaan, bijna iedereen staat op de goede plek behalve één iemand. Twee waren niet aanwezig op de reünie.


Ik ben als één van de laatste met een oud vriendinnetje blijven hangen. De gastheer had met één van zijn club van Sinterklaasfilms een nominatie gehaald ik geloof voor goudenfilm waarmee hij een goudenkalf heeft gewonnen. die kregen we ook te zien. De andere prijzen stonden in de bioscoop beneden in het huis. Het was superleuk omdat eens in het echt te zien. En wat een mooie ruimte. Daar beneden was ook een gym en een sauna. Ook was er nog een slaapkamer voor gasten compleet met badkamer en apart toilet.


De vrouw van de gastheer vertelde dat haar man een groot huis wilde. Dat vond zij goed, maar ze ging het niet schoon houden. Twee keer per week kregen ze hulp in de huishouding, op donderdag kwam de personal trainer en ook op donderdag de man van de bloemen. Ze had een bloemen arrangement, dus iedere week verse bloemen. Poe, toch maar blij dat de bloemist dicht was ;). Zelf had ze ook een aantal bedrijven, vertelde ze.


Het was echt super leuk om te zien en wat trots ben ik op ons allen hoe we uiteindelijk terecht zijn gekomen. De een is wat rijker dan de ander maar je kunt je ook rijk voelen zonder al dat moois.


Ik heb die nacht nog mijn oude vriendinnetje thuisgebracht en we spraken af om elkaar te blijven zien, van de week gaan we eerst koffie drinken en later met nog een oud vriendinnetje gaan we binnenkort lekker Marokkaans eten.


Moe maar voldaan ging ik naar huis, ik geloof dat ik pas om 04.00 uur naar bed ging.
En daar lag hij mijn prins mijn lot uit de loterij mijn alles en ineens besef ik mij dat ik mij zo ontzettend rijk voel.